Nazım Hikmet Kimdir? Nazım Hikmet Sözleri, Nazım Hikmet Şiirleri Ve Alıntıları
Güncelleme tarihi: 21 Şub
Çağdaş Türk şiirinin en önemli isimlerinden olan Nazım Hikmet Türkiye' de serbest nazımın ilk uygulayıcısıdır. Nazım Hikmet'in şiirleri ve sözleri özellikle sosyal medya platformlarında yoğun ilgi görüyor. Türk Edebiyatı'nın en önemli şairlerinden biri olan Nazım Hikmet'in en güzel şiirleri ve sözlerini bu içeriğinde sizler için derledim.
Nazım Hikmet Kimdir?
Nazım Hikmet Ran,15 Ocak 1902 yılında selanikte dünyaya geldi. Türk Edebiyatında önemli bir yer tutan Nazım Hikmet 20. yüzyılda dünyada adından söz ettiren ender şairlerden biri. Nazım Hikmet Ran Heybeliada Bahriye Mektebinden mezun olmuş. Güverte subayı olarak askeriyede devam ederken daha önce de yakalanmış olduğu Zatülcenp hastalığı tekrar nüksedince sağlık kurulu raporu ile askeriyeden çıkarılmıştır.
Daha sonraları anadoluya milli mücadeleye katılmak için geliyor. Bolu civarında öğretmen olarak kaldığı yıllar da güvenlik sorunları nedeniyle Moskovaya gitmiştir. İlk serbest şiirlerini Moskovada yazmıştır. Anadoluya tekrar döndüğünde çeşitli gazete ve dergilerde şiirler yayınlayan Nazım Hikmet Ran hayatının kalan kısmını sürgünlerde ve karakollarda geçirmiştir. Türkiye de cezaevi yıllarında büyük sıkıntılar çeken şair hastalığının ilerlemesi nedeniyle zor zamanlar geçirmiştir. Öldürülmekten korkan şair tekrardan Rusya'ya gitmiş ve 3 Haziran 1963 yılında Moskovada ölmüştür.
Büyük şair Nazım Hikmet Ran; Memleketimden İnsan Manzaraları, Yatar Bursa Kalesinde, Kuvayı Milliye, 835 satır gibi dünya tarihinde iz bırakan eserler bırakmıştır.
Nazım Hikmet Şiirleri, Sözleri ve Alıntıları
Özlemin azı çoğu olmaz, ağırdır işte.
Cebimde yoktu, yüreğimden verdim.
Yitirdim kendimi kendi içimde..
Toprak sevdiklerimizi aldığı için mi böyle güzel kokar.
Gidenin arkasından gelen gideni bulacak mı zannediyorsun?
Gitmek sadece bir eylemdir. Unutmak ise kocaman bir eylemdir.
Ne acıdır insanın bildiğini anlatamaması. ‘Ben’ deyip susması, ‘sen’ deyip ağlamaklı kalması…
Yalnızlık insanlara çok şey öğretmiştir. Ama sen gitme cahil kalayım.
İnsanı, denizin olmadığı yerde umut adına martı olmalı.
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine, bu hasret bizim...
Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın, yok edin insanın insana kulluğunu, bu dâvet bizim....
Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak ve ipek bir halıya benziyen toprak, bu cehennem, bu cennet bizim...
Dörtnala gelip Uzak Asya'dan Akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan bu memleket, bizim...
Kelebek misalidir aşk; anlamayana ömrü günlük, anlayana bir ömürlük!
Sevdiğin müddetçe ve sevebildiğin kadar, sevdiğine her şeyini verdiğin müddetçe ve verebildiğin kadar gençsin.
Nazım Hikmet Şiirleri
CEVİZ AĞACI
Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz,
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
Budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, Ne polis farkında.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl.
Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril.
Koparıver, gözlerinin, gülüm, yaşını sil.
Yapraklarım ellerimdir, tam yüz bin elim var.
Yüz bin elle dokunurum sana,İstanbul'a.
Yapraklarım gözlerimdir, şaşarak bakarım.
Yüz bin gözle seyrederim seni, İstanbul'u.
Yüz bin yürek gibi çarpar, çarpar yapraklarım.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.